Είναι η πρώτη σκέψη μας κάθε πρωί….ένα ποτήρι καφέ!
7 λόγοι, που επιβεβαιώνουν ότι πρέπει να ξυπνάμε με τη μυρωδιά του καφέ.
1. Αντιοξειδωτική δράση
Σύμφωνα με μελέτες, ο καφές περιέχει μεγάλες ποσότητες αντιοξειδωτικών. Τα οποία προστατεύουν τον οργανισμό μας από τη γήρανση και πολλές ασθένειες που προκαλούνται εν μέρει από το οξειδωτικό στρες, συμπεριλαμβανομένου και του καρκίνουΚάποια από τα αντιοξειδωτικά του καφέ είναι τα υδροκινναμικά οξέα και οι πολυφαινόλες.
Τα υδροκινναμικά οξέα είναι υπεύθυνα στην εξουδετέρωση των ελεύθερων ριζών και στην πρόληψη από το οξειδωτικό στρες. Και οι πολυφαινόλες που βρίσκονται στον καφέ μπορούν να βοηθήσουν στην πρόληψη πολλών ασθενειών, όπως καρδιακές παθήσεις, καρκίνος και διαβήτης τύπου 2.
2. Καφές και νόσος του Πάρκινσον
Η ScienceDaily ανέφερε το 2012, ότι η κατανάλωση καφέ μπορεί να βοηθήσει τα άτομα με νόσο του Πάρκινσον να ελέγξουν τις κινήσεις τους. Ο συγγραφέας της μελέτης, Ronald Postuma, MD, δήλωσε: «Μελέτες έχουν δείξει ότι οι άνθρωποι που χρησιμοποιούν καφεΐνη είναι λιγότερο πιθανό να αναπτύξουν τη νόσο του Πάρκινσον, αλλά αυτό είναι μία από τις πρώτες μελέτες σε ανθρώπους που έχουν γίνει, προκειμένου να αποδειχθεί εάν και κατά πόσο η καφεΐνη μπορεί να βοηθήσει με τα συμπτώματα κίνησης για τους ανθρώπους, που ήδη έχουν την ασθένεια».
3. Ο καφές βοηθά το συκώτι
Μια μελέτη που δημοσιεύθηκε το 2006 και περιλάμβανε 125.580 άτομα άνω των 20 ετών, έδειξε ότι όσοι πίνουν τουλάχιστον ένα φλιτζάνι καφέ την ημέρα είχαν 20% λιγότερες πιθανότητες να αναπτύξουν κίρρωση του ήπατος, μια αυτοάνοση ασθένεια που προκαλείται από την υπερβολική κατανάλωση αλκοόλ και η οποία θα μπορούσε να οδηγήσει σε ηπατική ανεπάρκεια και καρκίνο.
Ο συγγραφέας L. Klatsky, επικεφαλής συγγραφέας της μελέτης δήλωσε στον Guardian, ότι η κατανάλωση καφέ φαίνεται να έχει κάποια προστατευτικά οφέλη από την αλκοολική κίρρωση και όσο περισσότερο καφέ καταναλώνει ένα άτομο, τόσο μειώνει τον κίνδυνο να νοσηλευτεί ή να πεθάνει από αλκοολική κίρρωση.
4. Ο καφές φέρνει ευτυχία
Μια μελέτη που διεξήχθη από το Αμερικανικό Ινστιτούτο Υγείας διαπίστωσε ότι όσοι πίνουν τέσσερα ή περισσότερα φλιτζάνια καφέ την ημέρα είχαν περίπου 10% λιγότερες πιθανότητες να εμφανίσουν κατάθλιψη, από εκείνους που δεν είχαν αγγίξει ποτέ καφέ στη ζωή τους. Και προφανώς, αυτό δεν έχει να κάνει με την καφεΐνη, καθώς και τα αναψυκτικά τύπου κόλα έχουν καφεΐνη αλλά δεν παρουσιάζουν τέτοιες αντικαταθλιπτικές ιδιότητες.
5. Ο καφές βελτιώνει την απόδοση της άσκησης
Έχει αποδειχθεί ότι η καφεΐνη μπορεί να βελτιώσει την άσκηση όταν καταναλώνεται σε μέτριες δόσεις (3-6 mg / kg σωματικής μάζας). Η καφεΐνη επιδρά στο κεντρικό νευρικό σύστημα (ΚΝΣ) και το μεγαλύτερο μέρος της βελτίωσης της απόδοσης της καφεΐνης επιτυγχάνεται μέσω του ανταγωνισμού των υποδοχέων αδενοσίνης, επηρεάζοντας τα ντοπαμινεργικά και άλλα συστήματα νευροδιαβιβαστών. Η αδενοσίνη και η ντοπαμίνη αλληλεπιδρούν στον εγκέφαλο. Η καφεΐνη διατηρεί υψηλότερη συγκέντρωση ντοπαμίνης, ειδικά σε εκείνες τις περιοχές του εγκεφάλου που συνδέονται με την «προσοχή». Μέσω αυτής της νευροχημικής αλληλεπίδρασης, η καφεΐνη βελτιώνει τη συνεχή προσοχή, την επαγρύπνηση και μειώνει τα συμπτώματα της κόπωσης.
6. Κατά του διαβήτη τύπου 2
Αναδυόμενες επιδημιολογικές μελέτες υποδεικνύουν ότι η υψηλή κατανάλωση καφέ μπορεί να μειώσει τον κίνδυνο διαβήτη τύπου 2.
Σε σύγχρονες μελέτες που πραγματοποιήθηκαν στην Ευρώπη και την Ιαπωνία, η υψηλή κατανάλωση καφέ συσχετίστηκε σταθερά με χαμηλότερη επικράτηση της ανιχνευόμενης υπεργλυκαιμίας, ιδιαίτερα της μεταγευματικής υπεργλυκαιμίας.
Αυτή η συστηματική ανασκόπηση υποστηρίζει την υπόθεση ότι η συχνή κατανάλωση καφέ συνδέεται με έναν σημαντικά χαμηλότερο κίνδυνο διαβήτη τύπου 2. Οι μελέτες μακροπρόθεσμης παρέμβασης σχετικά με την κατανάλωση καφέ και τον μεταβολισμό της γλυκόζης δικαιολογούνται για να εξετάσουν τους μηχανισμούς στους οποίους βασίζεται η σχέση μεταξύ κατανάλωσης καφέ και διαβήτη τύπου 2.
7. Κατά του Αλτσχάιμερ
Η καφείνη έχει πολλές γνωστές βραχυπρόθεσμες διεγερτικές επιδράσεις στο κεντρικό νευρικό σύστημα, αλλά οι μακροπρόθεσμες επιπτώσεις στη γνωστική λειτουργία είναι λιγότερο σαφείς. Η άνοια και η νόσος του Αλτσχάιμερ (AD) αυξάνουν ταχέως τα προβλήματα δημόσιας υγείας και αυτή τη στιγμή λείπει η θεραπευτική αγωγή. Επομένως, τα πιθανά προστατευτικά αποτελέσματα της καφεΐνης κατά της άνοιας / ΑD παρουσιάζουν μεγάλο ενδιαφέρον. Πολλές διαχρονικές επιδημιολογικές μελέτες πραγματοποιούνται, σχετικά με την καφεΐνη / καφέ / τσάι και άνοια / AD / γνωστική λειτουργία, με ιδιαίτερη έμφαση στα πρόσφατα αποτελέσματα από τη μελέτη καρδιοαγγειακών παραγόντων κινδύνου, γήρανσης και άνοιας (CAIDE). Τα ευρήματα των προηγούμενων μελετών είναι κάπως αντιφατικά, αλλά οι περισσότερες μελέτες (3 στις 5) υποστηρίζουν τις ευνοϊκές επιδράσεις του καφέ σε σχέση με την άνοια ή την AD. Στη μελέτη CAIDE, η κατανάλωση 3-5 φλιτζάνια καφέ ανά ημέρα στην μέση ηλικία συσχετίστηκε με μειωμένο κίνδυνο άνοιας / AD κατά περίπου 65% στο τέλος της ζωής. Συμπερασματικά, η κατανάλωση καφέ μπορεί να σχετίζεται με μειωμένο κίνδυνο άνοιας / AD. Αυτό μπορεί να προκαλείται από την καφεΐνη ή και άλλους μηχανισμούς όπως η αντιοξειδωτική ικανότητα και η αυξημένη ευαισθησία στην ινσουλίνη.
Πηγές
Coffee may help some Parkinson’s disease movement symptoms, research suggests (August 1, 2012). American Academy of Neurology (AAN) Meeusen Ra · Roelands Ba, b · Spriet L.L.c Caffeine, Exercise and the Brain, Limits of Human Endurance, 76th Nestlé Nutrition Institute Workshop, Oxford, August 2012 Loon L.J.C. (Maastricht) Meeusen R. (Brussels) Dam RM1, Hu FB. Coffee consumption and risk of type 2 diabetes: a systematic review. JAMA. 2005 Jul 6;294(1):97-104.
Klatsky AL1, Morton C, Udaltsova N, Friedman GD. (2006) Coffee, cirrhosis, and transaminase enzymes. Arch Intern Med. 2006 Jun 12;166(11):1190-5.
Xuguang Guo, Yikyung Park, Neal D. Freedman, Rashmi Sinha, Albert R. Hollenbeck, Aaron Blair, Honglei Chen. (2014) Sweetened Beverages, Coffee, and Tea and Depression Risk among Older US Adults
Eskelinen MH1, Kivipelto M. Caffeine as a protective factor in dementia and Alzheimer’s disease. J Alzheimers Dis. 2010;20 Suppl 1:S167-74. doi: 10.3233/JAD-2010-1404
